ابزارهای متحرک ارتودنسی در چه مواردی کاربرد دارند؟

ارتودنسی با استفاده از ابزارهای ثابت یکی از متداول ترین گزینه های شناخته شده برای همراستا کردن دندان ها است. هنگامی که صحبت از مسائل مربوط به همراستایی دندان ها به میان می آید، بریس ها تنها ابزاری نیستند که می توانند شما را به این هدف برسانند. سایر ابزارهای ساده می توانند به صاف کردن دندان ها کمک کنند، اما اغلب به مراقبت بیشتری نیاز دارند. آنها به عنوان ابزارهای متحرک دندانپزشکی یا ابزارهای ارتودنسی متحرک شناخته می شوند. ابزارهای متحرک ارتودنسی با سرعت زیادی وارد این بخش شده اند و از آن زمان به گزینه ای ارجح برای بیمارانی تبدیل شده اند که به دنبال یک گزینه درمانی محافظه کارانه تر و عملی تر هستند. محافظ دهان، دندان مصنوعی و نگهدارنده چند نمونه از آنها هستند.

ارتودنسی متحرک مانند بریس های سنتی مؤثر است، ارتودنسی متحرک هر روز محبوبیت بیشتری پیدا می کند.

ابزارهای متحرک ارتودنسی

قبل از شروع، مهم است که بدانیم ابزار متحرک ارتودنسی چیست. وقتی در مورد ارتودنسی متحرک صحبت می کنیم، به الاینرها یا سایر ابزارهایی اشاره می کنیم که قابل جابجایی هستند و مانند بریس ها روی دندان ها ثابت نمی شوند. بنابراین واقعاً چیزی به نام «بریس متحرک» وجود ندارد، نام صحیح ابزارهای ارتودنسی متحرک است. بنابراین، بیماران در صورت نیاز، مانند هنگام غذا خوردن و مسواک زدن، می توانند این الاینرها را از دهان خارج کنند. این سیستم آزادی بیشتر، راحتی بیشتر و بهداشت بهتر را ارائه می دهد.

ابزارهای متحرک ارتودنسی معمولاً در لابراتوارهای معتبر ارتودنسی ساخته می شوند. از این رو، در کلینیک های دندانپزشکی نمی توان به راحتی به آنها دسترسی داشت. هر ابزاری با دقت طراحی شده است تا با دندان های بیمار مطابقت داشته باشد. این ابزارهای متحرک ارتودنسی در اشکال مختلف موجود هستند و می توانند به حل مشکلات مختلف تراز دندان ها کمک کنند. علاوه بر این، می توان از آنها به عنوان یک راه حل برای برطرف کردن مشکلاتی مانند خروپف استفاده کرد و این امکان را برای شما فراهم می کنند که با استفاده از آنها، خواب خوبی داشته باشید.

موفقیت متحرک ابزارهای ارتودنسی عمدتاً با ماندگاری ابزار تعیین می شود. ماندگاری ابزارهای متحرک ارتودنسی داخل دهان با اضافه کردن اجزاء سیمی خاصی که تحت عنوان چفت شناخته می شوند بهبود می یابد که درگیر برش های زیرین دندان ها می شوند. چفت ها عناصر نگهدارنده تجهیزات متحرک ارتودنسی هستند. چندین طرح چفت وجود دارند که برای شرایط درمانی خاص توصیه می شوند.

ابزارهای متحرک باید همیشه استفاده شوند؛ آنها باید فقط برای ورزش و تمیز کردن از دهان بیرون آورده شوند. در ابتدا پس از نصب ابزارهای قابل جدا شدن ممکن است احساس ناراحتی کنید زیرا مقداری از فضای داخل دهان شما توسط یک صفحه پلاستیکی اشغال شده است، اما نگران نباشید، به سرعت به آن عادت خواهید کرد.

از آنجا که مغز شما وجود بریس ها را به عنوان غذا تفسیر می کند و شروع به تولید بزاق می کند، ممکن است پس از نصب بریس ها، دهان شما بیش از حد معمول بزاق تولید کند. این حالت ممکن است 1 تا 2 روز طول بکشد. پزشک شما باید ابزار شما را به طور منظم معاینه و اصلاح کند. اگر در اطراف زبان، لثه یا گونه های خود احساس ناراحتی یا سوزش دارید، پزشک می تواند بریس های شما را تنظیم کند.

بریس های متحرک می توانند از صفحه آکریلیک و سیم فولادی ضد زنگ ساخته شوند یا می توانند از مواد دیگری مانند بریس های شفاف ساخته شوند. اگر دندان های شما فقط به حرکت اندکی نیاز دارند، یک ابزار متحرک می تواند آنها را در 3 تا 6 ماه اصلاح کند. با این حال، اگر مشکلات مهم تری مانند ناهمراستایی فک یا فاصله زیاد بین دندان های خود دارید، دوره درمان ممکن است سال ها طول بکشد. هدف استفاده از ابزار متحرک این است که دندان ها را به جای اصلی خود بازگرداند و در عین حال استخوان فک را برای حمایت از دندان ها وسیع کند.

انواع ابزار متحرک ارتودنسی

هدف ابزارهای متحرک ارتودنسی اصلاح موقعیت های مال اکلوژن جزئی است. علت این است که مقدار نیروی وارد شده توسط ابزارهای ارتودنسی نسبتاً سبک و مانند بریس های ثابت متغیر است. بنابراین، متخصص ارتودنسی با دقت برنامه ریزی می کند و آماده سازی های لازم را برای ابزارهای متحرک ارتودنسی در موارد انتخابی انجام می دهد، زیرا با تعدادی محدودیت همراه هستند که باید قبل از تهیه ابزارهای متحرک در نظر گرفته شوند.

ارتودنتیست ها می توانند ابزارهای متحرک را در سه سناریو مختلف شامل قبل از درمان، میانه درمان و پس از درمان ارائه دهند. هدف، حفظ تغییرات بدست آمده از طریق درمان ثابت است. با این حال، آنها فقط در شرایط خفیف، از جمله چرخش های جزئی یک دندان قابل استفاده هستند، که در آن از اثر انگشت استفاده می شود.

در زیر انواع مختلف ابزارهای ارتودنسی متحرک به همراه عملکردهای آنها آورده شده اند:

ریتینر یا نگهدارنده

ریتینرها یا ابزارهای ثابت یا قابل جابجایی ارتودنسی هستند. در هر صورت، وظیفه اصلی آنها این است که پس از برداشتن بریس ها، دندان ها را در یک راستا نگه دارند. ارتودنتیست در مورد مدت زمان استفاده از آنها و نحوه مراقبت از آنها به شما آموزش می دهد. شما هر زمان که می خواهید غذا بخورید یا مسواک بزنید می توانید آنها را از دهان خارج کنید. با این حال، همیشه به خاطر داشته باشید که نگهدارنده ها را نیز تمیز کنید یا بشویید. در نهایت، اطمینان حاصل کنید که طبق دستورالعمل از آنها استفاده می کنید زیرا برای جلوگیری از پسرفت ضروری هستند.

وسیع کننده های کام یا پالاتال اکسپندر

وسیع کننده های پالاتال نیز مانند نگهدارنده ها نمونه های ثابت و متحرک دارند. به طور معمول، سن تعیین می کند که آیا نمونه متحرک را دریافت خواهید کرد یا خیر. نمونه ثابت به بهترین وجه برای کودکان بزرگتر مناسب است.

بنابراین وسیع کننده های کام ابزارهایی هستند که با وارد کردن فشار ملایم به دندان های مولر فک بالا، برای وسیع کردن فک بالا استفاده می شوند. آنها معمولاً به صورت روزانه تنظیم می شوند و با هر تنظیم مجدداً فشار ملایمی را تجربه خواهید کرد. به طور معمول، به بیماران توصیه می شود قبل از رسیدن به نتیجه مطلوب، چند ماه از پالاتال اکسپندر استفاده کنند.

فضا نگهدارها

فضا نگهدارنده ها به حفظ فضا برای رشد دندان های دائمی کمک می کنند. اگر کودک شما یک دندان شیری را قبل از رویش دندان دائمی از دست بدهد، ممکن است به یکی از این فضا نگهدارها نیاز داشته باشد. همچنین، زمانی که دندان شیری زودتر از موعد از دست می رود، دندان های دائمی می توانند به جای آنکه در جای خود رشد کنند به سمت فضای خالی به جا مانده از دندان شیری زود از دست رفته حرکت می کنند. اگر قرار باشد دندان های دائمی بیشتری بیرون بیایند، به دلیل از دست رفتن فضای خالی، فضای کافی داخل دهان وجود نخواهد داشت. برای جلوگیری از بروز این امر، دندانپزشک می تواند یک فضا نگهدار پیشنهاد دهد که فضای باقی مانده از دندان از دست رفته را باز نگه دارد.

هربست

اوربایت ناشی از کوچک بودن فک پایین و واقع شدن آن عقب تر از آنچه که باید باشد، یک مشکل ارتودنتیک معمول است. ابزار هربست به یک سیستم ارتودنسی اشاره دارد که رشد فک پایین را به منظور اصلاح مشکلات بایت تسهیل می کند. با نوارهای چسبانده شده روی دندان ها محکم می شود که معمولاً به تمیز کردن یا اصلاح نیاز ندارند.

بسته به وخیم بودن وضعیت، برای اصلاحات ممکن است به قرار ملاقات ارتودنسی نیاز باشد. بیماران متوجه پیشرفت های سریع می شوند و از مزایای داشتن دندان های صاف و فک درست قرار گرفته، لذت می برند. گرچه دهان هنوز هم می تواند به راحتی باز و بسته شود، اما سیستم هربست از عقب رفتن فک پایین جلوگیری می کند.

نوارهای چسبیده شده به اتصال ابزار به دندان های مولر فک بالا و پایین کمک می کنند. در ابتدا ممکن است گاز زدن و جویدن عجیب یا دردناک باشند، اما با عادت کردن دهان و فک به ابزار، این حس ها بهبود می یابند.

پروتز یا دست دندان کامل

پروتزهای کامل معمولاً تنها گزینه در صورت از دست دادن تمام دندان های فرد هستند. پروتزهای کامل علاوه بر ترمیم دندان ها و لبخند، می توانند به کاهش از دست دادن استخوان نیز کمک کنند. اگر از جدا شدن آنها عصبی هستید، می توانید از آهنربا برای نگه داشتن آنها در جای خود استفاده کنید.

هدگیر

هدگیر یکی از انواع ابزارهای متحرک ارتوپدی است که به اصلاح ناهماهنگی های رشد کمک می کند. گاهی اوقات برای رفع اوربایت شدید استفاده می شود. این کار با اعمال فشار به دندان ها و فک بالا انجام می شود که دندان ها را در جای خود نگه می دارد یا به جابجایی آنها به نواحی بهتر کمک می کند. مدت زمانی که هدگیر باید استفاده شود با توجه به جدی بودن مشکل تعیین می شود. ثبات، راه حل موفقیت برای ابزار هدگیر است. هدگیر باید برای تعداد ساعات خاصی در روز استفاده شود. در غیر این صورت، باید روز بعد جبران شود. با این حال، توجه به این نکته ضروری است که هنگام شرکت در ورزش هرگز نباید از هدگیر استفاده کرد. علاوه بر این، هنگام غرا خوردن یا تمیز کردن دندان ها باید آنها را از دهان خارج کرد.

محافظ های دهان

محافظ های دهانی ابزارهای دهانی هستند که معمولاً برای ورزشکاران استفاده می شوند. ورزشکاران به طور معمول آنها را برای محافظت از دندان های خود در برابر آسیب های احتمالی ناشی از ضربه های قوی قرار می دهند.

محافظ دندانی تانگ تراست

برخی از افراد عادت دارند که زبان خود را از پشت به دندان های خود فشار دهند، وضعیتی که تحت عنوان تانگ تراست شناخته می شود. فشار رو به جلوی زبان باعث حرکت دندان های جلو می شود. بنابراین باید از محافظ دندانی تانگ تراست استفاده کرد تا فشار زبان به دندان های جلو برخورد پیدا نکند.

اکنون که درک دقیقی از ابزار متحرک ارتودنسی پیدا کردید، می توانیم به انواع مختلف آن بپردازیم. برخلاف تصور معمول، هیچ نوع واحدی از ابزار متحرک ارتودنسی وجود ندارد. آنها به دو گروه زیر طبقه بندی می شوند:

• ابزارهای غیرفعال آنها در پایان درمان برای حفظ حرکات انجام شده و برای اینکه دندان ها دوباره نامرتب نشوند استفاده می شوند. نگهدارنده های متحرک ارتودنسی نیز شناخته می شوند و هیچ عملی را انجام نمی دهند و فقط دندان ها را در موقعیت خود نگه می دارند.
• ابزارهای فعال این ابزارها حاوی عناصری هستند که فشار وارد می کنند تا اجزاء فک و صورت و دهان حرکت کنند.

مزایای کلی ابزار متحرک ارتودنسی

برخی از مزایای اولیه ابزارهای متحرک ارتودنسی عبارتند از:

• هر زمان که بخواهید آنها را بردارید به راحتی قابل برداشتن هستند.
• ابزارهای متحرک به هدایت رشد فک کمک می کنند، بخصوص در مورد تغییر شکل اسکلتی در طول دوره رشد.
• ابزارهای متحرک ارتودنسی را می توان به عنوان یک تمرین دهنده عضلات استفاده کرد.
• ابزارهای متحرک بسیار ایمن تر هستند زیرا نیروی اضافی یا افزایش یافته قابل اعمال نیست. این بدان معنا است که هیچ آسیبی نخواهد داشت و در عوض حرکات آهسته را تسهیل می کند؛ از این رو بازسازی استخوان را ارتقاء می دهد.
• در صورت آسیب به ابزار متحرک، لزوماً نیازی به مراجعه اورژانسی به دندانپزشک نیست. در عوض، برای جلوگیری از آسیب های اضافی و نیروی غیر ضروری می توانید آن را از دهان خارج کنید. (البته باید به خاطر داشته باشید که برخی ابزارهای متحرک در صورت آسیب دیدن باید در اسراع وقت جایگزین شوند.)
• حرکات کج کردن و منحرف کردن تاج دندان با ابزارهای متحرک نسبتاً آسان است.
• کمتر به چشم می آیند.
• استفاده از آنها ساده است و یک پزشک عمومی با آموزش مناسب ممکن است آنها را ارائه دهد.
• از آنجا که آنها در لابراتوار ساخته می شوند، زمانی که روی صندلی طی می کنید محدود خواهد بود.
• گران نیستند.

محدودیت های ابزارهای متحرک ارتودنسی

بهترین ابزار توسط متخصص ارتودنسی و بر اساس ناهنجاری دندان ها و فک ها انتخاب می شود. برخی از مال اکلوژن ها با ابزارهای جدا شونده درمان می شوند، در حالی که برخی دیگر به ابزارهای ثابت نیاز دارند.

ابزارهای متحرک ارتودنسی چندین محدودیت دارند. به این ترتیب، ارتودنتیست ها این روش را با احتیاط انجام می دهند تا از بروز برخی مشکلات مربوط به آن جلوگیری کنند. این معایب می تواند شامل موارد زیر باشند:

• اصلاح چرخش تکی دندان ها امکان پذیر است اما چرخش های زیاد امکان پذیر نیستند. هنگام اصلاح چرخش ها، لازم است ابتدا کمی فضا برای همراستا شدن دندان ها پس از چرخش ایجاد کنید.
• اصلاح مال اکلوژن های ساده، از جمله چرخاندن تاج دندان و چرخش، فقط امکان پذیر هستند.
• حرکت بدنه دندان به طور کامل مشکل است. برای دستیابی به حرکت بدنه، باید در نقطه خاصی نیروهای زیادی به دندان اعمال شود که با ابزارهای متحرک غیرممکن است. بنابراین حرکت بدنه دست نیافتنی است.
• تراز بهینه دندان غیرممکن است. این بدان معنا است که می توان دندان های هم راستا را تا زمانی که استحکام استخوان بدست می آید در جای خود نگه داشت. با این حال، تراز کامل دندان ها با استفاده از ابزارهای متحرک غیرممکن است.
• احتمالاً برای بیمارانی که به چندین حرکت دندان مانند کج کردن و چرخش نیاز دارند، دوره درمان افزایش می یابد. علت این است که تعداد اندکی از حرکات محدود را می توان در یک حرکت انجام داد.
• بیمار در مراحل اول مشکلات گفتاری را تجربه خواهد کرد. معمولاً مدتی طول می کشد تا با ابزار جدید در دهان عادت کند و به تمرین مداوم نیاز دارد. این شامل خواندن با صدای بلند برای تلفظ صحیح است.
• همکاری بیمار در استفاده از ابزار متحرک بسیار ضروری است. هنگامی که ابزار در حین عمل به خوبی تنظیم نشود، می تواند منجر به انحراف غیرقابل کنترل دندان شود که اکلوژن را بدتر می کند.
• جابجا کردن دندان های عقب به داخل شکاف هایی که بعد از کشیدن دندان باقی می مانند غیرممکن است. این به علت نیروهای کم اعمال شده توسط ابزارهای متحرک است.
• ابزارهای متحرک ارتودنسی برای موارد شدید مناسب نیستند زیرا به نیروی بالایی نیاز دارند که این ابزارها قادر به اعمال آن نیستند.

حرکت دندان با ابزارهای متحرک

سه نوع ابزار متحرک برای حرکت دندان ها وجود دارد:

دسته اول شامل بالا بردن محیط قوس دندانی یا وسیع کردن قوس دندانی است. یک جک اسکرو در صفحه آکریلیک نصب شده است و جزء آکریلیک ابزار جداشدنی شرکت می کند و بخش های دیگر صفحه آکریلیک را در کنار هم نگه می دارد. جک اسکرو یک جزء فعال وسیع کننده کام است. پیچ نیروی زیادی تولید می کند که به سرعت فروکش می کند. هنگامی که جک اسکرو 14 دور باز می شود، دندان 25/0 میلی متر حرکت می کند.

دسته دوم، تک تک دندان ها در داخل قوس دندانی قابل جابجایی هستند. در این سناریو، از فنر برای حرکت تکی دندان ها استفاده می شود. اجزاء نگهدارنده چفت ها هستند. چفت نگهدارنده شامل Adams Clasp، Circumferential Clasp، Lingual Extension Clasp هستند که همگی ممکن است در کلینیک تعویض شوند.

دسته سوم اینتروژن یا اکستروژن دندان است. بر اساس تشخیص ارتودنتیست، برای جلوگیری از تجاوز از ابزارهای متحرک ارتودنسی استفاده می شود. پلاک های بایت قدامی یا خلفی نقش فعالی در ابزار متحرک ارتودنسی ایفا می کنند و می توانند به عنوان مکانیک تهاجمی مورد استفاده قرار گیرند.

چگونه از ابزار ارتودنسی متحرک مراقبت کنیم؟

هر ابزار متحرک ارتودنسی باید دقیقاً مطابق دستورالعمل استفاده شود. ابتدا باید حداقل یک مرتبه در روز با استفاده از خمیر دندان تمیز شوند. اگر هنگام غذا خوردن یا بازی آنها را بیرون می آورید، مطمئن شوید که آنها را درون محفظه نگهداری آنها قرار دهید. از نگه داشتن آنها درون جیب یا دستمال خودداری کنید زیرا ممکن است شکسته یا گم شوند.

به طور کلی، ارتودنتیست ها دستورالعمل های لازم را به شما می دهند تا بر اساس انواع ابزارهای متحرک آنها را دنبال کنید. بنابراین برای دستیابی به بهترین نتیجه ممکن ضروری است که اطمینان حاصل کنید که به آنها کاملاً پایبند هستید.

چگونه یک ابزار ارتودنسی متحرک را تمیز کنیم؟

ابزارهای متحرک ارتودنسی مانند اینویزیلاین به طور فزاینده ای برای صاف کردن دندان های نامرتب استفاده می شوند. استفاده کنندگان از بریس های سنتی اغلب از اقلام قابل جابجایی مانند نگهدارنده استفاده می کنند تا پس از برداشتن بریس ها تراز خود را حفظ کنند. اما در پایان روز فقط ابزار خود را درون یک ظرف آبکشی یا خیس نکنید. تمیز کردن و نگهداری مناسب برای حفظ سلامت دندان های شما ضروری است.

پلاک همانطور که می تواند روی دندان ها ایجاد شود می تواند روی یک ابزار ارتودنسی نیز ایجاد شود. برای مراقبت از ابزار ارتودنسی متحرک این دستورالعمل ها را دنبال کنید:

روش های متداول تمیز کردن: ابزارهای نامرئی و آکریلیک در این روش های تمیز کردن مشترک هستند:

• قبل از تمیز کردن ابزار را خارج کنید و بشویید. شستشوی ابزار در زمانی که هنوز با بزاق خیس است برای از بین بردن مواد زائد قبل از خشک شدن و سفت شدن به صورت پوسته ای که جدا کردن آن دشوار است، بسیار مهم است.
• صبح، قبل از خواب و بعد از هر وعده غذایی، ابزار خود را با یک مسواک نرم یا فرچه دندان مصنوعی مسواک بزنید. در آب ولرم از پاک کننده های سبک مانند صابون ظرفشویی استفاده کنید. ممکن است استفاده از صابون روی ابزار ارتودنسی به جای خمیر دندان عجیب به نظر برسد. اما خمیر دندان ساینده است. شما نمی خواهید سطح ابزار خود را خراش دهید.
• تمام سطوح ابزار را به دقت با حرکات دایره ای تمیز کنید تا پلاک ها و ذرات غذا از بین بروند.
• برای تمیز کردن شیارها و برجستگی های عمیق، از سواب های پنبه ای مرطوب شده با آب ولرم و صابون استفاده کنید.
• اگر به شما گفته شده است برای ضد عفونی کردن و از بین بردن مؤثر میکروارگانیسم ها ابزار خود را بخیسانید، در مورد بهترین پاک کننده مورد استفاده با متخصص ارتودنسی مشورت کنید. اغلب از قرص های تمیز کننده دندان مصنوعی استفاده می شود. اکثر تکنیک های خیساندن، پایه و ساده هستند. تعدادی از قرص های پاک کننده دندان مصنوعی شامل توصیه هایی مانند خیساندن یک قرص در یک فنجان آب ولرم هستند. پس از حل شدن کامل قرص، ابزار را اضافه کنید و برای مدت زمان مشخص شده غوطه ور کنید.

معضل غذای چسبنده:

دندانپزشک به هر کسی که از ابزار متحرک ارتودنسی استفاده می کند گفته است از خوردن غذاهایی مانند کارامل و آدامس بادکنکی خودداری کند. در واقعیت، تقریباً همه به این مشاوره نیاز دارند، مخصوصاً در مورد جوانان. نیاز به جویدن آدامس گاهی ممکن است زیاد باشد.

اگر متوجه یک ماده چسبناک روی ابزار ارتودنسی خود شدید چه باید بکنید؟

• تمیز کردن با مسواک یا فرچه مخصوص پروتز و یک پاک کننده سبک باید طبق روال عادی کار انجام شود.
• بعد از اینکه تا آنجا که ممکن است ماده چسبناک را جدا کردید، ابزار را حدود 10 تا 15 دقیقه در فریزر قرار دهید. بعد از سفت شدن ماده چسبناک، یک بار دیگر با مسواک و صابون ملایم آن را تمیز کنید.
• اگر همچنان ماده چسبناک به ابزار چسبیده باشد، وقت آن رسیده است که از متخصص ارتودنسی راهنمایی بخواهید.

اجازه ندهید خشک شود:

آیا تا به حال شده قصدی کامل تمیز کردن چیزی را داشته باشید و با این نیت آن را کنار بگذارید و با چیز دیگری حواس شما پرت شود؟ سپس، به طور ناگهانی، وقتی به سراغ آن برگشته اید متوجه می شوید که ابزار با پوسته خشک شده از ذرات غذا پوشانده شده است. شاید مدتی است که از نگهدارنده خود استفاده کرده اید و پلاک سخت شده روی آن ایجاد شده است.

• ابزار را در مخلوطی از مقدار مساوی آب گرم و سرکه سفید به مدت 15 و 20 دقیقه خیس کنید.
• آن را از داخل مایع برداشته و به آرامی با حرکت دایره ای با مسواک و پاک کننده سبک بشویید.
• فرایند خیساندن را تکرار کنید.
• فرآیند تمیز کردن با مسواک را تکرار کنید.
• اگر بعد از دور سوم پوسته ها باقی مانده بودند، برای مشاوره بیشتر با ارتودنتیست خود مشورت کنید.

به پاکی متعهد بمانید:

برای سلامتی خود، اهمیت تمیز نگه داشتن ابزار ارتودنسی خود را دست کم نگیرید. ابزار در حین استفاده دائماً میکروب ها و پلاک و جرم را به خود جمع می کند. یک ابزار کثیف طعم و بوی عجیبی خواهد داشت.

رشد باکتری ها می تواند منجر به بروز مشکلات عفونی سلامت ناشی از عوامل بیماری زا مانند استرپتوکوک و کاندیدا شود. این عفونت ها برای سیستم ایمنی بسیار خطرناک هستند. نگهداری صحیح ابزار ارتودنسی نه تنها بوی دهان شما را تازه نگه می دارد، بلکه به سلامت عمومی شما نیز کمک می کند.

چه کسانی می توانند از این نوع ارتودنسی استفاده کنند؟

اکثریت قریب به اتفاق بیمارانی که به درمان ارتودنسی نیاز دارند می توانند از ابزارهای متحرک استفاده کنند. این نوع ارتودنسی در بسیاری از مشکلات با منشاء دندانی مؤثر است و می تواند از ساده ترین تا پیچیده ترین موارد را درمان کند. اکثریت قریب به اتفاق بیمارانی که به تراز کردن دندان های خود نیاز دارند می توانند این ابزارها را انتخاب کنند. صرف نظر از پیچیدگی مشکل، نوع متحرک ابزارهای ارتودنسی تقریباً برای همه موارد، مؤثر است.

ابزارهای ارتودنسی متحرک برای کودکان

بریس های متحرک و سایر ابزارهای ارتودنسی گزینه ای عالی برای اصلاح اوربایت و سایر مشکلات دندانی برای کودکان کوچک هستند. تنها چیزی که باید در نظر بگیرید این است که باید به آنها آموزش داده شود که تا زمانی که ممکن است به درستی ابزار را استفاده کنند و فقط در زمان غذا خوردن و هنگام مسواک زدن آن را در بیاورند.

بریس های متحرک و سایر ابزارهای ارتودنسی برای بزرگسالان

افراد بزرگسال تمایل دارند بریس های متحرک یا سایر ابزارهای ارتودنسی را ترجیح دهند، زیرا به آنها آزادی بیشتری می دهند، اما از نظر زیبایی نیز بسیار دلپذیر هستند. گرچه ممکن است در طول یک رویداد مهم، مانند عروسی، الاینرها را بردارید، متخصصان ما توصیه می کنند حداقل 22 ساعت در روز آنها را استفاده کنید تا اطمینان حاصل شود که درمان به درستی و در زمان مورد انتظار انجام می شود.

سوالات متداول ارتودنسی متحرک

آیا بیماران می توانند نوع درمان ارتودنسی خود را انتخاب کنند؟

متخصص بر اساس نوع نامرتبی دندان ها تعیین می کند که کدام ابزار باید به بیمار توصیه شود.

مدت زمان درمان ارتودنسی متحرک چقدر است؟

مدت درمان با توجه به نوع مال اکلوژن، شدت آن، فشردگی دندان ها، تراز فک و سایر عوامل تعیین می شود. در شرایط خاص، هم از بریس های ثابت و هم متحرک استفاده می شود. در جلسه اولیه، ارتودنتیست زمان مورد انتظار درمان را پیش بینی می کند.

بیماران چه زمانی باید از ارتودنسی متحرک استفاده کنند؟

ارتودنسی متحرک در دو حالت استفاده می شود: اول برای اصلاح فک ها و دوم به عنوان نگهدارنده در پایان درمان ارتودنسی ثابت.

ارتودنسی ثابت در مقایسه با ارتودنسی متحرک؟

اگر قرار است فک های ناهمراستا اصلاح شوند، باید از ارتودنسی متحرک استفاده شود. اگر قرار است دندان ها جابجا شوند، باید از ارتودنسی ثابت استفاده شود.

آیا می توان با ارتودنسی متحرک غذا خورد؟

قبل از غذا خوردن، بهتر است ارتودنسی متحرک را از دهان خارج کنید. ارتودنسی متحرک را بلافاصله پس از صرف غذا و تمیز کردن دندان ها داخل دهان خود قرار دهید. برای داشتن دندان های سالم تر و تمیزتر، یک رژیم غذایی مغذی ضروری است. غذاهای غنی از ویتامین و مواد معدنی مصرف کنید. از غذاهای چسبناک یا سفت و همچنین غذاهایی که ارزش غذایی پایینی دارند خودداری کنید.

نوشیدنی هایی که با ارتودنسی متحرک باید از آنها اجتناب کرد؟

قبل از مصرف نوشیدنی های گازدار، شیرینی ها، نوشیدنی های انرژی زا یا نوشیدنی های رنگارنگ ارتودنسی متحرک خود را بردارید. به محض پایان تمیز کردن دندان ها، ارتودنسی متحرک را در دهان خود قرار دهید.

نتیجه گیری

ابزار متحرک ارتودنسی همانطور که از نام آن پیداست، به ابزارهای دندانی اطلاق می شود که هنگام غذا خوردن می توان به راحتی آنها را برداشت و بعد از آن دوباره آنها را گذاشت. دندانپزشکان اغلب آنها را برای اصلاح مشکلات جزئی دندان ها و فک توصیه می کنند. روش دیگر، می تواند پس از درمان ارتودنسی برای ایجاد یک لبخند صاف و جذاب استفاده شود.

آنها به گونه ای سفارشی ساخته شده اند که متناسب با دهان شما باشند و به طرح درمان ارتودنسی شما کمک کنند. آنها قادر به اصلاح مال اکلوژن های ساده هستند. طرح درمان ارتودنسی شما توسط متخصص ارتودنسی شما ایجاد می شود. به طور کلی به دو گروه طبقه بندی می شوند. دسته اول برای حرکات پایه دندان مناسب هستند. نوع دوم ابزارهای متحرک ارتودنسی برای حرکت دادن فک طراحی شده اند.

با این حال، اثربخشی کلی ابزارهای متحرک ارتودنسی عمدتاً به همکاری بیماران بستگی دارد. در حالی که چندین محدودیت در ارتباط با این روش وجود دارد، مراقبت های گسترده و رعایت دستورالعمل های دندانپزشک آنها را کاهش می دهد. این به دستیابی به نتایج مطلوب نیز کمک می کند.

به طور کلی زمان درمان بریس های متحرک کمتر از ابزارهای دائمی است. در موارد خاص، هر دو ابزار ثابت و متحرک می توانند به طور نامحدود مورد استفاده قرار گیرند. پزشک زمان تقریبی درمان شما را در جلسه اولیه تعیین می کند.

پس از برداشتن بریس های ثابت، باید برای مدتی از نگهدارنده های پلاستیکی شفاف استفاده کنید تا دندان های خود را در موقعیت جدید خود نگه دارید.