مراحل انجام دیباندینگ و برداشتن بریس ها از روی دندان ها

برداشتن بریس ها یک مرحله نهایی و حیاتی در درمان ارتودنسی است که به دقت و مراقبت برای محافظت از ساختار دندان و اطمینان از راحتی بیمار نیاز دارد. این فرآیند شامل چندین مرحله کلیدی از جمله جدا کردن براکت ها، از بین بردن هرگونه باقیمانده چسب و صیقل دادن و پولیش کردن دندان ها برای ایجاد سطحی صاف است. در این مقاله، ما بر فرآیند گام به گام برداشتن بریس ها، ابزارهای خاص مورد استفاده و نحوه مدیریت هرگونه بافت لثه یا چسب باقی مانده روی سطح دندان تمرکز خواهیم کرد.

فرآیند گام به گام برداشتن بریس ها

مرحله 1: شل کردن و برداشتن براکت ها

تصویری که اولین مرحله در فرآیند برداشتن بریس ها را نشان می دهد،.

اولین مرحله در برداشتن بریس ها، جدا کردن براکت ها از دندان ها است که با تمرکز بر شل کردن و برداشتن دقیق براکت ها برای درمان ارتودنسی ایمن، با استفاده از فرز ممتاز برای دقت بهینه انجام می شود. متخصص ارتودنسی از انبردست های برداشتن براکت استفاده می کند که به طور ویژه برای گرفتن آرام براکت و اعمال فشار طراحی شده اند. این فشار پیوند بین چسب و مینای دندان را می شکند و امکان برداشتن براکت بدون آسیب رساندن به دندان را فراهم می کند.

ابزار مورد استفاده: انبردست های برداشتن براکت.

تکنیک: انبردست ها در پایه براکت قرار می گیرند و با یک حرکت فشاری ملایم، براکت از دندان شل می شود. این فرآیند برای هر براکت تکرار می شود.

مرحله ۲: برداشتن بندها و سیم ها

مرحله ۲: برداشتن بندها و سیم ها

پس از برداشتن براکت ها، برداشتن دقیق بندها و سیم ها با استفاده از ابزارهای مخصوص انجام می شود. هرگونه بند باقی مانده (که در برخی موارد بریس ها استفاده می شود) و سیم ها نیز برداشته می شوند. این یک فرآیند نسبتاً ساده است، زیرا سیم ها معمولاً با کش ها یا گیره هایی در جای خود نگه داشته می شوند که به راحتی قابل برداشتن هستند.

ابزار مورد استفاده: انبردست های برداشتن بند برای بندها و سیم چین برای سیم های باقی مانده.

تکنیک: بندها به آرامی با انبردست از دندان های مولر برداشته می شوند، در حالی که سیم ها با بریدن و کشیدن آنها به بیرون برداشته می شوند.

مرحله ۳: پاک کردن چسب از سطح دندان

پس از برداشتن موفقیت آمیز براکت ها و بندها، معمولاً یک لایه چسب روی سطح دندان ها باقی می ماند. برداشتن کامل این چسب و اطمینان از عدم آسیب به مینای زیرین بسیار مهم است.

ابزار مورد استفاده: فرز Mr. Bur Finishing Taper Round End Tungsten Carbide در ابتدا برای برداشتن مؤثر بخش عمده چسب و چسب های حجیم استفاده می شود، در حالی که فرز Mr. Bur Finishing Tungsten Carbide Debonding Bur 9406 پس از آن برای برداشتن دقیق لکه های چسبناک کوچکتر و سرسخت تر استفاده می شود.

تکنیک: برداشتن اولیه چسب: فرز Mr. Bur Finishing Taper Round End Tungsten Carbide با استفاده از یک حرکت سبک و جاروب کننده روی سطح دندان اعمال می شود. انتهای گرد آن، پرداختی صاف و دقیق را بدون برش در مینای دندان تضمین می کند، در حالی که شکل مخروطی آن امکان دسترسی بهتر به اطراف خطوط دندان را فراهم می کند. این مرحله، بخش عمده ای از چسب، بویژه نواحی بزرگتر، را با دقت کنترل شده ای حذف می کند.

پولیش نهایی چسب: پس از حذف بخش عمده، از فرز Mr. Bur Finishing Tungsten Carbide Debonding Bur 9406 برای حذف دقیق تر چسب استفاده می شود و تمرکز آن بر روی نواحی ظریف تر و دشوارتر است که ممکن است بقایای چسب در آنها باقی بمانند. این فرز به گونه ای طراحی شده است که پرداخت ظریف تری را ارائه دهد و تضمین کند که هیچ چسبی باقی نمی ماند و به ایجاد سطح صاف دندان کمک می کند. فرز دندانپزشکی Mr. Bur Finishing Carbide Debonding Bur 9406 حداقل خطر آسیب به مینای دندان را تضمین می کند.

مرحله 4: پولیش کردن و صیقل دادن دندان ها

پس از برداشتن چسب، مرحله نهایی پولیش دندان ها برای بازیابی صافی طبیعی آنهاست. این فرآیند تضمین می کند که هرگونه لکه زبر باقی مانده صاف شده و دندان ها ظاهری صیقلی و طبیعی داشته باشند.

ابزار مورد استفاده: پولیشر دیسکی شکل فرز الماسی برای پولیش ملایم دندان ها استفاده می شود و سطحی صاف و یکدست ایجاد می کند. سطح الماسی ظریف آن، حفظ بهینه مینای دندان را در عین دستیابی به سطحی براق تضمین می کند.

تکنیک: پولیشر دیسکی شکل فرز الماسی فرز با حرکت دایره ای روی هر سطح دندان اعمال می شود و با استفاده از فشار سبک، سطحی صاف و بدون برداشتن بیش از حد مینای دندان ایجاد می شود. ذرات ریز الماس به طور موثری هرگونه زبری سطح یا آثار چسب باقی مانده را از بین می برد. به عنوان آخرین اقدام، می توان از یک خمیر پولیش با سایندگی کم در ترکیب با پولیشر دیسکی استفاده کرد تا صافی و درخشندگی دندان بیشتر شود. در این مرحله، شستشوی مداوم با آب توصیه می شود تا سطح دندان خنک بماند و حداکثر راحتی برای بیمار تضمین شود.

مدیریت بافت لثه باقی مانده یا سوزش

مدیریت بافت لثه باقی مانده یا سوزش

در طول فرآیند برداشتن بریس ها، معمولاً بیماران سوزش خفیف لثه ها را تجربه می کنند، بخصوص اگر پلاک در نزدیکی خط لثه در طول درمان ارتودنسی جمع شده باشد. هرگونه بافت لثه ملتهب یا بیش از حد رشد کرده را می توان پس از برداشتن بریس ها درمان کرد.

گزینه های درمان لثه

• کانتورینگ لثه: در موارد رشد شدید لثه، می توان از لیزر بافت نرم یا چاقوی جراحی برای تراشیدن بافت اضافی لثه استفاده کرد.
• پاکسازی: پس از برداشتن بریس ها، یک پاکسازی کامل تخصصی به کاهش التهاب و از بین بردن تجمع پلاک در نزدیکی خط لثه کمک می کند.

ارزیابی سلامت دهان و دندان پس از برداشتن بریس ها

پس از برداشتن بریس ها و صیقل دادن دندان ها، انجام یک ارزیابی کامل سلامت دهان و دندان برای بررسی هرگونه دمینرالیزیشن مینای دندان، پوسیدگی دندان یا مشکلات لثه که ممکن است در طول درمان ارتودنسی رخ داده باشد، ضروری است. این امر به متخصص ارتودنسی اجازه می دهد تا در صورت لزوم مراقبت های فوری را ارائه دهد.

• دمینرالیزیشن مینای دندان: لکه های سفید را بررسی کنید که می توانند نشان دهنده مراحل اولیه پوسیدگی دندان باشند. ممکن است درمان های رمینرالیزیشن (مانند وارنیش فلوراید یا سیلانت) توصیه شوند.
• کنترل پلاک: اطمینان حاصل کنید که بیمار اهمیت کنترل پلاک را اکنون که بریس ها برداشته شده اند، درک می کند، که ممکن است در طول درمان چالش برانگیز بوده باشد.

مراقبت های پس از بریس ها

پس از برداشتن بریس ها و صیقل دادن دندان ها، مرحله نهایی اطمینان از باقی ماندن دندان های بیمار در موقعیت اصلاح شده خود است. نگهدارنده ها برای جلوگیری از جابجایی دندان ها به موقعیت اصلی خود نصب می شوند.

سخن پایانی

فرآیند برداشتن بریس ها یک مرحله ظریف و مهم در مراقبت های ارتودنسی است که شامل برداشتن دقیق براکت ها، چسب و صیقل دادن کامل دندان ها برای بازیابی صافی طبیعی آنها می شود. استفاده از ابزارهای مناسب، مانند فرز Mr. Bur Finishing Taper Round End Carbide و فرز Mr. Bur Finishing Carbide Debonding Bur 9406، حداقل آسیب به مینای دندان را تضمین می کند و یک سطح صیقلی ایجاد می کند. پس از برداشتن بریس ها، ارزیابی سلامت دهان و دندان بیمار برای هرگونه دمینرالیزیشن یا مشکلات لثه بسیار مهم است و پس از آن، نصب نگهدارنده ها برای حفظ تراز اصلاح شده دندان ها انجام می شود. اجرای صحیح این مراحل، رضایت بیمار و موفقیت طولانی مدت درمان ارتودنسی آنها را تضمین می کند.