چرا با بریس ها فاصله بین دندان هایم بیشتر شده است؟

داشتن فاصله کوچک بین دندان های جلو کاملاً طبیعی است. در واقع، بسیاری از افراد متوجه می شوند که این ویژگی باعث ایجاد شخصیت متمایز می شود یا لبخندشان را منحصر به فرد می کند. با این حال، اگر بریس ها را برای رفع مشکلات تراز دندان های خود انتخاب کنید، ممکن است متوجه بزرگ تر شدن فاصله به جای بسته شدن آن شوید. این می تواند هشدار دهنده باشد، اما دلایلی وجود دارند که باعث می شوند این اتفاق رخ دهد و کارهایی که می توانید برای رفع آن انجام دهید.

چه چیزی باعث افزایش فاصله بین دندان ها با بریس ها می شود؟

چند دلیل بالقوه برای افزایش فاصله بین دندان ها با بریس ها وجود دارد:

وسیع کردن کام یا قوس دندانی

یکی از نخستین گام ها در درمان با بریس ها، وسیع کردن قوس دندانی است – کل مجموعه فک و دندان های بالا یا فک و دندان های پایین. این کار فضای بیشتری را داخل دهان شما ایجاد می کند تا دندان ها به موقعیت ایده آل خود جابجا شوند.

• سیم های کمانی که روی براکت های بریس ها قرار می گیرند، فشار بیرونی روی دندان ها وارد می کنند تا قوس دندانی را پهن کنند. این وسیع کردن تدریجی فضایی را برای حرکت دندان های فشرده ایجاد می کند.
• همچنین ممکن است از اکسپندرها یا وسیع کننده های کام برای افزایش عرض قوس دندانی استفاده شود. این ابزارها مانند وسیع کننده های کام برای فک بالا، به سرعت دندان های مولر عقب دهان را به سمت بیرون فشار می دهند. این بلافاصله فضای بیشتری را در قوس دندانی ایجاد می کند.
• همانطور که قوس دندانی از طریق این روش ها وسیع می شود، فاصله بین تک تک دندان ها نیز بزرگتر می شود. این عارضه جانبی معمولی به ایجاد فضا برای تراز دندان ها کمک می کند.

اما وسیع کردن قوس دندانی و افزایش فاصله ناشی از آن فقط موقتی است. قوس دندانی پس از وسیع شدن، تثبیت خواهد شد. سپس هنگامی که دندان ها به درستی قرار گرفتند، می توانند به عقب بازگردند و فضاها را ببندند.

حرکت دندان ها

تمام هدف بریس ها این است که دندان های شما را بر اساس بایت منحصر به فرد شما در یک راستا قرار دهند. با شروع حرکت دندان ها، فاصله ها می توانند به طور موقت بین آنها باز شوند.

• زمانی که بریس ها برای اولین بار روی دندان ها قرار می گیرند و توسط سیم ها به آنها فشار وارد می شود، دندان ها تمایل دارند به سمت بیرون منحرف شوند. این دور شدن از یکدیگر، فضاهای بین آنها را افزایش می دهد.
• دندان ها به مرور زمان به موقعیت قبلی خود باز می گردند. اما زمانی که دندان ها به صورت عمودی قرار دارند، همچنان ممکن است با پایین آمدن دندان ها به داخل قوس دندانی، فاصله هایی ایجاد شوند.
• چرخش یا چرخاندن دندان ها نیز می تواند روی اندازه فاصله تأثیر بگذارد. با چرخش دندان ها، لبه های آنها به سمت بیرون منحرف می شود و قبل از اینکه به سوی هم بازگردند، فضاها بزرگ تر می شوند.
• این افزایش فاصله در طول فرآیند حرکت، طبیعی و مورد انتظار است. فقط به این دلیل که فضای وسیع تری را می بینید به این معنا نیست که دندان های شما با ادامه درمان آن را پر نمی کنند.

کشیدن دندان ها

برخی از بیماران برای برطرف کردن فشردگی شدید یا مشکلات بایت، قبل از بریس ها به کشیدن یک یا چند دندان دائمی نیاز دارند. این فرایند ارتودنتیک فضای بیشتری را داخل دهان باقی می گذارد.

• با کشیدن دندان، ایجاد فاصله در نزدیکی محل کشیدن دندان طبیعی است زیرا دندان های باقی مانده جابجا می شوند و به فضای باز سرازیر می شوند.
• کاهش طول قوس دندانی نیز برای ایجاد فضا در قوس های دندانی فشرده انجام می شود. این امر مستلزم تراشیدن بین دندان های عقب است تا با هم حرکت کنند و فاصله هایی را باز کنند که دندان ها بتوانند به داخل آنها حرکت کنند.
• فضاهای فاصله ممکن است پس از کشیدن دندان بارزتر به نظر برسند زیرا دندان ها به طور فعال به فضای تازه آزاد شده حرکت می کنند. اما با گذشت زمان، این فاصله ها باید با بسته شدن کاهش یابند.

تانگ تراست

برخی از افراد عادت دارند که هنگام بلع یا صحبت کردن، ناخودآگاه فشار بیش از حد زبان را روی دندان های خود وارد کنند. این نیروی ظریف که تانگ تراست نامیده می شود، می تواند به آرامی موقعیت دندان ها را تحت تأثیر قرار دهد.

• فشار دادن زبان اغلب باعث می شود که دندان های جلوی شما به سمت بیرون گشاد شوند که فضای بین آنها را افزایش می دهد. این امر بویژه در مورد بریس ها صادق است، زیرا دندان ها انعطاف پذیرتر می شوند.
• فشار بیرونی ثابت ناشی از بلع یا صحبت کردن باعث می شود دندان ها بیشتر مستعد از هم باز شدن باشند. این می تواند مانع حرکت صحیح بریس ها شود.
• بریس ها به تنهایی دندان ها را متحرک تر می کنند و تأثیر این عادت مضر را افزایش می دهند. برای تراز ایده آل دندان و بسته شدن فاصله، حذف فشار زبان نیاز است.

چه زمانی بسته شدن فاصله بین دندان ها نگران کننده می شود؟

در بیشتر موارد، افزایش جزئی فاصله بین دندان ها جای نگرانی ندارد. اما مواقع خاصی وجود دارند که افزایش فاصله به توجه یا مداخله نیاز دارد:

• اگر اندازه فاصله در مدت زمان کوتاهی مانند چند ماه به سرعت افزایش یابد. انتظار می رود تغییرات تدریجی جزئی ایجاد شوند، اما گشاد شدن ناگهانی اغراق آمیز ممکن است نشانه یک مشکل اساسی باشد.
• اگر فاصله ها هنوز کاملاً وسیع هستند و درمان با بریس ها پس از 1 سال یا بیشتر هیچ نشانه ای از بسته شدن نشان نمی دهند. در این مرحله، پیشرفت باید رخ دهد، بنابراین حرکت متوقف شده یک نگرانی است.
• اگر فقط یک فاصله بین دو دندان به طور چشمگیری افزایش یابد در حالی که به نظر می رسد فاصله های دیگر به درستی در حال بسته شده هستند. این تغییر مجزا احتمالاً به این معنا که چیزی فقط روی آن جفت دندان در حال تأثیر گذاشتن است.
• اگر بین دندان های دیگری که قبلاً فضای خالی نداشتند، فاصله های جدیدی ایجاد کنید. در حالی که فاصله های موجود می توانند بزرگ تر شوند، فاصله های جدید نشانه مشکلات بزرگ تری هستند.

این شرایط حاکی از این هستند که چیزی مانع روند طبیعی بسته شدن فاصله در طول درمان ارتودنسی می شود. تغییرات یک جانبه چشمگیر در اندازه فاصله باید به سرعت مورد توجه قرار گیرد تا پیشرفت بریس ها در مسیر حفظ شود.

نکاتی برای کمک به بستن فاصله بین دندان ها با بریس ها

اگر می خواهید به طور فعال به بستن فضاهای بین دندان های خود در طول درمان ارتودنسی کمک کنید، چند چیز وجود دارند که می توانید در منزل امتحان کنید:

طبق دستورالعمل از کش ها استفاده کنید.

رابر بندها یا الاستیک ها اغلب برای بیمارانی که بریس دارند تجویز می شود. ارتودنتیست به طور استراتژیک محل اتصال آنها را مشخص می نماید تا فشار بهینه بین دندان های خاص ایجاد شود.

• استفاده مداوم و مطابق با دستورالعمل های الاستیک می تواند به جمع شدن سریع تر دندان ها کمک کند. نیروهای الاستیک دندان ها را به سمت یکدیگر می کشانند و فضا را کم می کنند.
• در مورد استفاده تمام وقت از الاستیک های خود کوشا باشید، فقط برای غذا خوردن و انجام کارهای بهداشتی دهان آنها را بردارید. روتین روزانه را ادامه دهید تا بیشترین سود را ببرید.
• همیشه طبق دستور الاستیک ها را با الاستیک های تازه و کش نیامده جایگزین کنید. تعویض آنها تضمین می کند که فشار به اندازه کافی قوی برای حرکت دندان ها ادامه می یابد.

از تانگ تراست خودداری کنید.

اگر در هنگام بلع یا صحبت کردن تمایل دارید زبان خود را به دندان ها فشار دهید آگاهانه سعی کنید این عادت را ترک کنید. حفظ موقعیت مناسب زبان به تلاش نیاز دارد.

• خود را به گونه ای آموزش دهید که زبان خود را به جای دندان هایتان به سقف دهانتان تکیه دهید. هنگام صحبت کردن و قورت دادن آن را در جای خود نگه دارید.
• اگر متوجه شدید که در حال فشار دادن هستید، توقف کنید و مکان زبان خود را به طور فعال تغییر دهید. یادگیری مجدد رفتار ناخودآگاه زمان می برد.
• کاهش این فشار روی دندان ها از تأثیر زبان روی فاصله ها جلوگیری می کند. این کار این امکان را برای براکت ها فراهم می کند تا مؤثرترین عملکرد را داشته باشند.

کشیدن های مورد نیاز را انجام دهید.

اگر تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس قبل از دریافت بریس ها نشان دهد که فشردگی یا مشکلات بایت باعث ایجاد فاصله مداوم می شوند، کشیدن دندان های دائمی توصیه شده می تواند کمک کننده باشد.

• این کشیدن، فضای مورد نیاز را داخل دهان باز می کند. همانطور که دندان های باقی مانده به فضای آزاد شده حرکت می کنند، نوک آنها به طور چشمگیری منحرف می شود. این امکان حرکت کنترل شده و پایدارتر را فراهم می کند.
• با فضای مناسب برای تراز کردن، دندان های پس از کشیدن دندان باید بتوانند به طور قابل پیش بینی تری به یکدیگر برسند و فاصله را ببندند.
• فقط مطمئن شوید که کشیدن واقعا بهترین گزینه قبل از ادامه است. در مورد مزایا و معایب با متخصص ارتودنسی خود مشورت کنید.

راه حل های ترمیمی را در نظر بگیرید

در برخی شرایط که فاصله بیش از حد وسیع است که به تنهایی با بریس ها بسته نمی شود، ممکن است به درمان های ترمیمی نیاز باشد. اینها معمولاً بعد از بریس ها انجام می شوند، اما می توان از قبل در مورد آنها صحبت کرد.

• ونیرهای دندانی چسبیده به طرفین دندان ها یا باندینگ دندانی که روی لبه ها اعمال می شوند فضای اضافی را استتار می کنند. اینها باعث می شوند دندان ها پهن تر به نظر برسند و فاصله را پر می کنند.
• گزینه های تهاجمی تر مانند روکش ها به طور کامل دندان ها را می پوشانند و پوشش می دهند. اینها به گونه ای سفارشی شده اند که فضای بین دندان های روکش شده را از بین ببرند.

هنگامی که ارتودنسی به تنهایی نمی تواند نتایج مطلوب را به دست بدهد، دندانپزشکی ترمیمی می تواند بستن فاصله که جنبه زیبایی دارد را به خوبی برآورده سازد. با ارتودنتیست خود صحبت کنید تا ببینید آیا ممکن است این گزینه ها برای شما مناسب باشند یا خیر.

صبور باشید!

مهم است که به خاطر داشته باشید که مشکلات فاصله قبل از اینکه در طول درمان ارتودنسی بهتر شوند ممکن است به طور موقت بدتر به نظر برسند. دندان ها به زمان نیاز دارند تا تراز شوند.

• مدت زمان مورد انتظار درمان را در نظر بگیرید – این می تواند به طور متوسط ​​18 تا 24 ماه طول بکشد. عجله در فرآیند به ندرت بهترین نتایج را به همراه دارد.
• این فاصله در طول دوره استفاده از بریس ها باید به تدریج از نظر اندازه کاهش یابد زیرا دندان ها به آرامی به یکدیگر نزدیکتر می شوند و در راستای مناسب قرار می گیرند.
• به فرآیند اعتماد کنید و در مراجعات تنظیم در مورد هرگونه نگرانی آشکارا صحبت کنید. با صبر و همکاری، مشکل فاصله باید حل شود.

چه زمانی باید در مورد افزایش فاصله با ارتودنتیست خود مشورت کنید؟

اگر در ابتدا بعد از دریافت بریس ها متوجه اندکی افزایش در فاصله بین دندان های خود شدید، وحشت نکنید. اما در صورت مشاهده موارد زیر فوراً با ارتودنتیست خود تماس بگیرید:

• افزایش ناگهانی و سریع فاصله طی یک یا دو هفته به جای تغییر تدریجی. این سیگنال ها نشان می دهند که چیزی سریع تر از حد معمول روی دندان تأثیر می گذارد.
• افزایش قابل توجه اندازه فاصله پس از 6 ماه یا بیشتر از زمان درمان با بریس ها. در این مرحله فضاها به جای بزرگ شدن باید تثبیت شوند.
• یک فاصله به طور قابل توجهی بزرگ تر می شود در حالی که به نظر می رسد فاصله بین دندان های دیگر شما بسته یا ثابت است. حرکت غیرمعمول هدفمند باید مورد توجه قرار گیرد.
• فاصله های جدید گسترده تری بین دندان ها شکل می گیرند که قبلاً بدون فاصله به خوبی به هم می رسیدند. این اغلب نشان دهنده یک نیروی خارجی روی دندان ها است.

در صورت بروز هر یک از این موارد، در اسرع وقت یک قرار ملاقات بگذارید. وقتی برای اولین بار متوجه تغییر شدید، و هر عادتی مانند تانگ تراست می شوید، برای گفتگو درباره نگرانی های خود آماده شوید. این به ارتودنتیست کمک می کند تا علت را مشخص کند. سپس می توانند مشکلات را بررسی کنند و راه حل هایی را برای اصلاح مسیر، مانند الاستیک ها یا درمان های ترمیمی پس از بریس ها، توصیه کنند. توجه سریع تضمین می کند که فاصله طبق برنامه ریزی مجدد بسته شود.

گزینه های درمانی برای بستن فاصله بین دندان ها بعد از بریس ها

متأسفانه، پس از جدا شدن بریس ها، فاصله بین دندان ها ممکن است تا حدی باقی بماند. اما اگر فاصله ها با درمان اولیه ارتودنسی شما به طور کامل بسته نشد، چندین گزینه در دسترس هستند:

الاینرهای شفاف

الاینرهای شفاف مانند اینویزیلاین، جایگزینی برای بریس ها، می توانند دندان های شما را به روش های جزئی جابجا کنند. این ممکن است به بستن فاصله های کوچک باقی مانده کمک کند.

• الاینرها تری های صاف و شفافی هستند که دندان ها را به صورت تدریجی به موقعیت بهتری می برند. درمان معمولاً کوتاه تر و ظریف تر از بریس ها است.
• اگر به دلیل عدم استفاده صحیح از نگهدارنده بعد از بریس ها، فاصله ها کمی باز شوند، انتخاب خوبی هستند. الاینرها می توانند عود جزئی را اصلاح کنند.

نگهدارنده های دائمی

یک سیم ثابت را می توان به طور دائم در پشت دندان ها چسباند تا آنها را در موقعیت اصلاح شده خود پس از بریس ها نگه دارد. استفاده طولانی مدت از نگهدارنده دائمی ممکن است به آرامی به بسته شدن فاصله کمک کند.

• سیم نازک فشار ملایم ثابتی را روی دندان ها نگه می دارد و از جابجایی آنها جلوگیری می کند. طی ماه ها یا سال ها، این می تواند باعث بسته شدن طولانی و تدریجی فاصله شود.
• نگهدارنده ها معمولاً برای حفظ نتایج به مدت نامحدود پس از بریس ها نیاز هستند. در مورد فاصله، ممکن است مزیت بیشتری نسبت به کشیدن دندان ها به سوی یکدیگر داشته باشند.

باندینگ دندانی

مواد باندینگ همرنگ دندان را می توان به کناره های دندان ها در مجاورت یک فاصله چسباند. این باعث می شود دندان ها پهن تر به نظر برسند که می تواند فضای خالی را بپوشاند یا پر کند.

• ممکن است ابتدا تغییر شکل لبه های دندان انجام شود تا سطح بیشتری برای مواد باندینگ فراهم شود. سپس آن را اعمال می کنند و با نور کیورینگ سفت می کنند.
• باندینگ یک اصلاح زیبایی را ارائه می دهد و کم تهاجمی است. اما باید مقداری از ساختار طبیعی دندان تراشیده شود. همچنین هر چند سال یک مرتبه به تعویض نیاز دارد زیرا لک و خراب می شود.

روکش های دندان

روکش ها یا کلاهک های دندانی پس از پر کردن دندان ها روی آنها قرار می گیرند. روکش ها برای ایجاد ظاهر فاصله های بسته، بین دندان ها به هم می رسند.

• روکش ها که تهاجمی تر از باندینگ هستند، به تغییر شکل گسترده دندان های طبیعی برای قرار دادن کلاهک روی آنها نیاز دارند. پالپ داخلی دندان شما دست نخورده باقی می ماند.
• روکش های سفارشی به گونه ای ساخته می شوند که با رنگ طبیعی دندان شما مطابقت داشته باشند، بدون اینکه فاصله بین آنها وجود داشته باشد. اما برای روکش ها باید ساختار قابل توجهی از بافت سالم دندان ها از بین برود.

درمان عود ارتودنسی

دندان هایی که پس از بریس ها به موقعیت اولیه خود باز می گردند، ممکن است فضاهایی که قبلاً بسته شده بودند را باز کنند. دور دوم بریس ها (یا الاینرهای شفاف) ممکن است برای حرکت مجدد دندان ها نیاز باشد.

• این درمان مجدد مانند بریس های اولیه عمل می کند، اما معمولاً مدت زمان کوتاه تری دارد. دندان ها برای بستن فاصله هایی که از عود ارتودنسی باز شده اند، مجدداً درمان می شوند.
• برای بهترین نتیجه، مطمئن شوید که نگهدارنده های خود را در آینده به درستی می پوشید تا از تکرار حرکت ناخواسته دندان جلوگیری کنید.

درباره گزینه ها با ارتودنتیست خود گفتگو کنید تا بهترین رویکرد را بر اساس مورد خاص، اهداف درمانی، چارچوب زمانی و مالی خود تعیین کنید. با تداوم روش های اصلاحی جایگزین، فضاها حتی پس از بریس ها می توانند کم شوند.

حفظ بسته شدن فاصله بین دندان ها بعد از بریس ها

هنگامی که درمان ارتودنسی شما با موفقیت فضاهای بین دندان های شما را می بندد، حفظ این نتایج در طولانی مدت بسیار مهم است. برای جلوگیری از عود یا باز شدن مجدد فاصله ها در مورد مراحل زیر کوشا باشید:

• نگهدارنده های خود را دقیقاً طبق دستورالعمل استفاده کنید، بخصوص در شب هنگام خواب. برخی از بیماران پس از بریس ها، قبل از اینکه فقط در شب از نگهدارنده های خود استفاده کنند استفاده کنند، باید برای چندین ماه به صورت تمام وقت از آنها استفاده کنند. نگهدارنده ها از جابجایی دندان ها به عقب و بازگرداندن فاصله ها جلوگیری می کنند.
• مراجعات برنامه ریزی شده برای چکاپ حفظ نتایج درمان را فراموش نکنید. آنها موقعیت دندان ها را به دقت برای هرگونه شواهدی از عود یا حرکت ناخواسته تحت نظر خواهند داشت. تغییرات ظریف را می توان زودتر تشخیص داد و قبل از بازگشت فاصله اصلاح کرد. اغلب بیماران ابتدا باید هر 4 تا 6 هفته یک مرتبه ویزیت شوند. از وارد کردن فشارهای معمولی به دندان ها از طریق چیزهایی مانند تانگ تراست، مکیدن انگشت یا لب، جویدن مداد و جویدن ناخن خودداری کنید. هر نیروی خارجی می تواند به آرامی دندان ها را از جای خود خارج کند.
• نگهدارنده های دائمی چسبانده شده را در صورت شل شدن یا شکستن سریعاً تعویض کنید. سیم ثابت باید کاملاً دست نخورده باقی بماند تا دندان ها را در موقعیت خود نگه دارد. نگهدارنده نیمه جدا شده نمی تواند از عود جلوگیری کند.
• به رعایت بهداشت دهان و دندان و عادات مراقبت های دندانی در منزل ادامه دهید. در حالی که از نگهدارنده استفاده می کنید، نخ دندان کشیدن و مسواک زدن، دندان ها و لثه ها را سالم نگه می دارند. عدم تمیز کردن باعث پوسیدگی و بیماری لثه می شود که می تواند نتایج براکت ها را تضعیف کند.
• رعایت دقیق پروتکل های پس از ارتودنسی، بهترین فرصت را برای بسته ماندن فاصله ها تا مدت ها پس از جدا شدن بریس ها برای شما فراهم می کند. فضاهای کوچک ممکن است در طول سال ها همچنان اندکی باز شوند زیرا عود جزئی شایع است. اما نگهداری ایده آل باعث می شود که فاصله ها حداقل باقی بمانند.

پاسخ به سؤالات متداول در مورد افزایش فاصله ها با بریس ها

آیا نگران افزایش فاصله دندان های خود در هنگام استفاده از بریس ها هستید؟ در اینجا توضیحاتی برای برخی از سؤالات متداول ارائه شده است:

چرا فاصله دندان های من با بریس ها بیشتر می شود؟

همانطور که بریس ها نیروهای محاسبه شده ای را به دندان های شما وارد می کنند تا آنها را همراستا کنند، فضای بین دندان ها می تواند به طور موقت بزرگ شود. این در مرحله همراستا و تراز اولیه طبیعی است زیرا دندان ها به سمت موقعیت ایده آل نهایی خود جابجا می شوند. با نزدیک شدن دندان ها به یکدیگر و در راستای مناسب تر، فاصله ها باید دوباره به مرور زمان شروع به کاهش کنند.

آیا باید نگران باشم اگر فاصله دندان هایم با بریس ها بیشتر شود؟

در بیشتر موارد، بخصوص در اوایل درمان، فاصله کمی افزایش یافته نگران کننده نیست. اما اگر فضا به سرعت در یک بازه زمانی کوتاه افزایش یافت، فوراً به ارتودنتیست خود اطلاع دهید. این ممکن است نشان دهنده چیزی باشد که مانع از بسته شدن مورد انتظار می شود. سپس می توانند مشکلات را بررسی کنند.

چگونه می توانم فاصله دندان هایم را در حین استفاده از بریس ها سریع تر باز کنم؟

هر گونه باند الاستیک یا رابر بندی که برای به هم نزدیک کردن دندان ها تجویز شده است را به طور مداوم استفاده کنید. از انجام هر گونه عادات تانگ تراست که ممکن است دندان ها را از یکدیگر جدا کند، دست بردارید. در صورت پیشنهاد، کشیدن توصیه شده دندان را برای کاهش فشردگی شدید در نظر بگیرید. و در طول مرحله تراز کردن صبور باشید – گاهی اوقات فاصله ها قبل از بسته شدن بزرگتر به نظر می رسند.

اگر بعد از جدا شدن بریس هایم فاصله دندان های من بسته نشوند چه؟

اگر پس از درمان اولیه بریس ها، فضاها باقی بمانند، گزینه هایی مانند الاینرهای شفاف، نگهدارنده های دائمی، باندینگ یا ونیرهای دندانی، روکش های ترمیمی یا بریس های بیشتر همچنان می توانند به بستن آنها کمک کنند. بهترین انتخاب برای شرایط خود را با متخصص ارتودنسی خود در میان بگذارید.

چگونه از باز شدن مجدد فاصله های بسته شده خود پس از برداشتن بریس ها جلوگیری کنم؟

پروتکل حفظ پس از درمان ارتودنسی خود را با استفاده مداوم از ریتینرها، شرکت در تمام مراجعات بعدی، اجتناب از فشار روی دندان ها و ترمیم سیم های چسبانده شده به دقت دنبال کنید. مراقبت مناسب نگهدارنده دندان ها را در موقعیت های اصلاح شده خود ثابت نگه می دارد.

خلاصه

بزرگ شدن فاصله دندان هنگام استفاده از بریس معمولاً جای نگرانی ندارد. با گشاد شدن قوس دندانی و شروع حرکت دندان ها، فضاهای بین آنها ممکن است به طور موقت باز شود. بسته شدن نهایی فقط زمان می برد که درمان پیشرفت می کند و دندان ها به سمت تراز بهتر می روند. اما در صورتی که فضاها به سرعت، یک طرفه یا کنترل نشده گشاد شدند، فوراً به ارتودنتیست خود اطلاع دهید. مداخلاتی مانند الاستیک ها، تغییر عادت یا استخراج می تواند باعث کاهش مجدد فاصله ها شود. با پوشیدن و حفظ بریس ها، فاصله ها باید ناپدید شوند و لبخند زیبای جدیدی برای شما به ارمغان بیاورند